Blog

Wychowanie, Psie Sprawy, Zachowania

6 zachowań charakterystycznych dla szczeniaków

Spis treści

Fot. Pexels

W tym artykule ujawnimy niektóre tajemnicze zachowania szczeniaków. Ciekawe czy wiesz dlaczego Twój nowy futrzasty domownik tak właśnie się zachowuje?

Na przykład : dlaczego tyle śpi? Dlaczego gryzie twoją rękę jak tylko chcesz go pogłaskać? Co oznaczają te wariackie gonitwy z pokoju do pokoju albo wokół jakiejś rzeczy? No i czy on w ogóle z tego wyrośnie?

6 zachowań charakterystycznych dla szczeniaków i jak je interpretować

Poza paroma dziwnymi zachowaniami reszta rzeczy, z którymi mierzy się opiekun słodkiego czworonoga pozostaje w miarę normalna i kosztuje oczywiście dużo pracy i cierpliwości.

Głęboki sen

Fot, Pixabay

Pewnie zauważyłeś, że Twój szczeniak, używając terminologii motoryzacyjnej, ma dwa biegi: pełny gaz i głęboki sen.

Czasami głęboki sen jest tak głęboki i długi, że zaczynasz się niepokoić.

Jeśli na kontrolnych wizytach u weterynarzach Twój szczeniak oceniany jest jako zdrowy, to nie musisz się martwić o swojego czempiona snu. Szczeniaki potrzebują dużo snu, by rozwijający się mózg i ciało mogło odpocząć i rosnąć. A jest to nawet 22 godziny drzemki i snu!

Wybuchy energii

Fot. Picjumbo

Nagle Twój mały, słodki szczeniaczek dostaje energii i zaczyna biegać jak wściekły z pokoju do pokoju, atakuje i tarmosi napotkane zabawki, robi szalone kółka, szczeka bez pamięci.  Jakbyś patrzył na jakiegoś „dzikusa”.

To „dzikie” zachowanie nazywa się w języku angielskim „FRAP” (frenetic random activity period – w wolnym tłumaczeniu : nagła, szalona aktywność) i jest zupełnie normalne dla szczenięcego wieku.

Takie wybuchy energii mogą się zdarzać nawet i dwa razy dziennie, często po południu, składają się z biegania, szczekania, skakania, kręcenia się w kółko, gryzienia. Z naszego punktu widzenia są zabawne i urocze. Dla szczeniaka są ważne, ponieważ  dzięki nim uwalniają nagromadzoną energię, ale również testują środowisko: „ile mogę i gdzie inni postawią granice”. Z tego też powodu opiekunowie powinni zachować umiar w okazywaniu swojej akceptacji dla FRAP-ów. Czyli ograniczamy zabawę ze szczeniakiem w tym momencie. Szczeniak może błędnie zinterpretować naszą uwagę jako zachętę do takiego właśnie zachowania, że jest ono przez nas pożądane.

Pozwólmy mu oczywiście upuścić trochę energii po całym dniu, ale zachęćmy też do poszukiwania smakołyków i zabawek w mieszkaniu, wykorzystajmy zabawki interaktywne. Psiak się tym na pewno zainteresuje i uspokoi emocje.

Dobra wiadomość jest taka, że szczeniaki wyrastają z tych „dzikich zachowań”. U psów dorosłych od czasu do czasu zdarzają się epizody FRAP : często po kąpieli lub gdy np. długo siedzą w domu same, a potem radość ich rozpiera. Powodzenia!

Gryzienie naszych palców podczas zabawy lub głaskania

Szczeniaki uwielbiają się przytulać i bawić. Jednym ze sposobów na dobrą zabawę jest gryzienie. Z braku futrzastych braci i sióstr obiektem zabaw i psot, w tym gryzienia, jest jego człowiek.

Gryzienie jest jednym ze sposobów na poznawanie świata i swoich możliwości. Niektóre rasy mają większą tendencję do  gryzienia niż inne. Retrievery, przez wieki, przystosowane do noszenia różnych rzeczy w pysku – z chęcią i mocą będą łapać cię za ręce i nogi. Teriery – hodowane do polowania na małe zwierzęta i zagryzania ich, mają tendencję do skakania i łapania zębami na przykład naszej ręki, a robią to z dużym zaangażowaniem podczas szczenięcych zabaw. Niektóre rasy hodowane do zaganiania stad, gryząc kostki owiec czy krów, będą biegały i łapały za kostki biegających domowników.

Gdy Twój szczeniak ugryzie cię w zabawie, nie ma powodu, żeby reagować gwałtownie. Gwałtowna reakcja może tak naprawdę pokazać młodemu psu, że my też bawimy się ostro, a wtedy nasz młody pupil będzie się bawił jeszcze ostrzej. Jest to normalne wśród bawiących się ze sobą szczeniaków – reagują na siebie nawzajem i bawią się coraz mocniej. Zabawa staje się tak ostra, że ugryziona zbyt mocno ofiara zaskowycze i odejdzie. Jest to ważna lekcja, która uczy szczeniaka, że jak ugryzie za mocno – zabawa się kończy. Dlatego my też możemy zrobić to samo. Gdy twój młodziak cię ugryzie, odwróć się tyłem lub odwróć się tyłem  i odejdź od niego, bądź nieruchomy przez 20 sekund, ignorując go. Gdy szczeniak przestanie gryźć i zacznie się zachowywać dobrze, pochwal go i daj smakołyka.

Zawsze lepiej nagradzać dobre zachowanie niż tłumić to, które jest niepożądane. Czyli zamiast powstrzymywać przed gryzieniem i ganić go, że cię ugryzł – nagradzaj go, gdy się dobrze zachowuje i cię nie gryzie. Przekierowuj jego gryzienie na zabawkę do tarmoszenia i noszenia, piłeczkę do nagryzania i żucia, gryzaka do gryzienia.

Być może fajnie jest ruszać palcami przed jego pyskiem i zabierać dłoń, gdy chce złapać palce albo tarmosić się z nim na podłodze, ściskając go i łapać za pysk i kły, ale gdy chcesz, żeby twój szczeniak nauczył się bawić z tobą i nie gryźć twoich stóp i dłoni, nie możesz tego robić. Również musisz przekonać resztę domowników oraz gości, że nie należy zachęcać młodziaka do gryzienia.

Nagłe zatrzymanie się i siusianie bez ostrzeżenia

Bawisz się w najlepsze ze swoim młodym przyjacielem, ganiacie po pokojach, gdy nagle on staje jak wryty tuż przed tobą, patrzy na ciebie skupiony i siusia na środku dywanu, bez żadnego ostrzeżenia – bez wąchania wokół, bez kręcenia się w kółko.

To normalne zachowanie dla szczeniaków – nie wiedzą, że może być za późno na sygnalizowanie naporu na pęcherz i że trzeba szukać miejsca gdzie się wysiusiać. Szczeniak pochłonięty zabawą nie zdaje sobie sprawy, że trzeba na chwilę ją przerwać zanim będzie za późno.

Żeby uniknąć niespodzianek trzeba po prostu robić przerwy w zabawie na siusianie. Intensywna zabawa może zwiększać częstotliwość konieczności wychodzenia za potrzebą.

Zesztywniały na smyczy

Fot. Pixabay

Możesz być zdziwiony, gdy twoje puszyste tornado nagle sztywnieje i odmawia poruszania się, gdy tylko zapniesz mu smycz. Pewnie się denerwujesz, że nie możesz gładko wyjść na spacer z psem, a tu czas goni. Najprościej jest go ciągnąć na smyczy, aż wyjdzie – w końcu jesteś silniejszy.

Spójrz jednak na sytuację z perspektywy szczeniaka. Nieznane uczucie zapinanej obroży na szyi, przypinanie smyczy i uczucie bycia uwięzionym i szarpanym prawdopodobnie jest przerażające. To że szczeniak nie chce z nami iść nie jest przejawem jego krnąbrności i niesubordynacji, ale raczej lęku i nieumiejętności poruszania się na smyczy.

Aby uniknąć lęku i dyskomfortu twojego pupila, kup dla niego lekką smycz i delikatną obrożę. Ciężka smycz, gruba i ciężka obroża spowoduje zwiększenie lęku i wzrost niechęci do wychodzenia. Zanim założysz mu obrożę i smycz – daj do powąchania, pozwoli mu to sprawdzić co to jest i zaznajomić się z zapachem. W domu możesz stopniowo przyzwyczajać szczeniaka do noszenia obroży, do chodzenia z luźno puszczoną smyczą. Daj po prostu czas młodemu przyjacielowi do przyzwyczajenia się i zaznajomienia z nowymi odczuciami zanim pójdziecie na przechadzkę.

Ściganie ubrań

Większość psów ma niczym niepohamowany wewnętrzny przymus gonienia wszystkiego, co ucieka – od piłeczki po wiewiórkę, a dla szczeniaków ta wrodzona żądza może się przejawiać w ściganiu i dopadaniu nogawek spodni lub butów, w których właśnie się przemieszczasz. 

To nie oznacza, że twój szczeniak chce cię dopaść – to jest jego sposób zabawy. Pamiętaj, że bawiąc się ze szczeniakiem, prowokując go machaniem nogawkami, zaczepiając butami, wzmacniamy jego odruch gonienia i łapania oraz gryzienia.

Lepiej więc przekierować jego żądzę ścigania na gryzaka lub pluszaki albo zabawkę z pysznym jedzeniem do wydobycia.

Wtedy nasze wyjściowe ubranie, ubranie gości oraz przechodniów na ulicy będzie bezpieczne. Ucząc malucha iść obok ciebie na spacerze odwróć jego uwagę od nogawek i butów, rzucając mu co chwila smakołyka. Bawiąc się ze szczeniakiem używaj jego zabawek zamiast starych bluzek czy butów.

A jak u Was szczenięce zabawy wyglądają?

Anna Dziełak, biolog, behawiorysta, trener psów w Wesołym Ogonku

Najnowsze wpisy